Nowe ekonomie troski i współpracy”

➤ piątek, 20 maja, godz. 18:00
➤ prowadzenie: Iwona Kurz i Zuza Karcz
➤ miejsce: Galeria Labirynt w Lublinie

 

Nagranie spotkania jest dostępne na kanale YouTube Forum. 

 

➤ jako ekspertki i eksperci udział wzięli:

Aleksandra Borzęcka – prezeska Fundacji Strefa Dorastania, działającej na rzecz dzieci i młodzieży zagrożonej wykluczeniem społecznym, członkini Rady ds. Młodzieży przy Narodowej Radzie Rozwoju

Anna Dąbrowska – prezeska Stowarzyszenia Homo Faber, zajmuje się tworzeniem systemowych rozwiązań integracyjnych

Dariusz Jachimowicz – pełnomocnik Prezydenta Lublina ds. włączenia poprzez kulturę

Waldemar Tatarczuk – artysta performance, twórca instalacji i wideo, przez ponad 10 lat dyrektor Galerii Labirynt w Lublinie

Marcel Andino Velez – były wicedyrektor Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie, zajmuje się rodzinną opieką geriatryczną. 

 

Samopomoc w różnych formach pojawia się w polskim społeczeństwie od lat – jej korzenie sięgają jeszcze wieku XIX. Samoorganizowanie się wbrew państwu lub obok niego znamy z doświadczeń rodzin z okresu PRL, ale też własnych, z ostatnich lat, niezależnie od wieku czy regionu. Pandemia czy pomoc uciekającym przed wojną uchodźczyniom i uchodźcom pokazuje Polskę jako kraj zdolny do samoorganizacji na dużą skalę. To nieformalna, sieciowa forma działania wobec kryzysów, na które system państwowy nie umie lub nie chce znaleźć odpowiedzi, przerzucając odpowiedzialność na barki jednostek. Dlaczego włączamy się w taki układ relacji społecznych i pozostajemy w nim? Czy może on być zaczątkiem innej organizacji życia społecznego i państwowego? Jak możemy się wzajemnie wzmacniać w trosce o innych – ale też samych siebie? I wreszcie: czy możemy wzmacniać się i być wzmacniane/ni lepiej, inaczej?

Stwórzmy mapę doświadczeń i wniosków z ostatniego czasu. Gdzie i jak działamy? Dlaczego to robimy? Czy możliwe jest przekształcenie takich zrywów w trwałą formę funkcjonowania społecznego, ich uspołecznienie – a nie prywatyzacja? Jak dajemy sobie radę?

Do wymiany doświadczeń i współtworzenia zapraszamy działające i działających, obserwatorki i obserwatorów, jak i tych, którzy i które chcą zrozumieć, czy istnieje druga, bardziej empatyczna i z pewnością bardziej długodystansowa strategia działania samopomocowego.

W trakcie wydarzenia odbędą się trzy trzydziestominutowe sesje „burzy mózgów” – poświęcone trzem różnym zagadnieniom:

– Instytucja i kryzys. Jak instytucje funkcjonują pomimo kolejnych kryzysów i jakie rozwiązania przyjmują organizując swoją pracę w nowych warunkach. Jakie nowe funkcje zaczynają pełnić i jak rozszerzają swoje działania?

– Samopomoc i wypalenie. Jak pracować i funkcjonować w stale zmieniających się i często kryzysowych warunkach? Jak walczyć z wypaleniem zawodowym i aktywistycznym?

– Jakie rozwiązania zostaną z nami na stałe? Jakie są źródła solidarności i troski, czy wypracowane wobec kryzysów rozwiązania zostaną z nami na stałe? Jak powinniśmy włączać je do naszych statutowych działań? 

Każda z tych kwestii zostanie zreferowana a następnie uczestnicy wydarzenia oraz widzowie online będą wymieniać się doświadczeniami i propozycjami rozwiązań.