Nowy projekt dla Europy Środkowo-Wschodniej – debata

piątek, 14 października, godz. 18.00 – 19.45
Scena Duża Teatru Powszechnego w Warszawie
[przewidziane tłumaczenie z j. angielskiego na j. polski]

➤ prowadzenie: Iwona Kurz, Edwin Bendyk

➤ uczestniczki i uczestnicy: 
– Natalia Sielewicz – historyczka sztuki i kuratorka w Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie
– Michal Hvorecký – słowacki pisarz, autor opowiadań, powieściopisarz i publicysta
– Przemysław Czapliński – krytyk literacki, profesor literatury współczesnej, pracuje w Instytucie Filologii Polskiej UAM
– Bálint Magyar – węgierski polityk, socjolog i nauczyciel akademicki, deputowany krajowy i minister
– Bozhena Pelenska – kulturoznawczyni, dyrektorka Jam Factory Art Center we Lwowie

Rosyjska napaść na Ukrainę wydaje się potwierdzeniem rozumienia Europy Środkowej zaproponowanego w 1984 roku przez Milana Kunderę – jako terytorium „małych narodów” pomiędzy Rosją a Niemcami. „Małych”, ponieważ bez względu na wielkość, ich istnienie zawsze może zostać zakwestionowane (co wyrażają również bliźniacze słowa hymnów Polski i Ukrainy, o tym, że jeszcze te kraje nie umarły).

Po „Jesieni Ludów” w 1989 roku, „Europa Środkowa” wróciła w micie „małych ojczyzn” opartym na idealizacji Cesarstwa Habsburskiego i brutalnie skonfrontowanym z wojną na Bałkanach. Dziś z kolei, w „formacie wyszehradzkim”, bywa to pojęcie platformą jednoczącą odwołujących się do suwerennego tradycjonalizmu polityków konserwatywnych w oporze przeciwko „Europie”.

Wojna militarna na Wschodzie i towarzysząca jej wojna kulturowa – zarówno związana z bojkotem kultury rosyjskiej, jak i walką o tzw. wartości europejskie – prowokuje do pytania o nowy projekt kulturalnej polityki środkowoeuropejskiej. Czy jest on możliwy? Czy jest on potrzebny? Jeśli tak, to jak tworzyć nowe układy odniesień i sieci współpracy w regionie? Jak powinniśmy myśleć o wspólnych założeniach polityki kulturalnej wobec wyzwań świata w kryzysie klimatycznym i politycznym?