KURATORKI:
Amel Mana – działaczka społeczna, feministka, antyfaszystka, związana z kolektywem „Syrena” i Studenckim Komitetem Antyfaszystowskim. Bliskie jest jej hasło „Chcemy całego życia”, dlatego stara się łączyć różne obszary walk społecznych w duchu intersekcjonalności.
Julia Strzemińska – feministka, antyfaszystka, związana z kolektywem „Syrena”. Działa w obszarach walki o prawo do mieszkania, prawo do migracji i prawo do bezpiecznej i dostępnej dla wszystkich antykoncepcji oraz aborcji.
Justyna Samolińska – publicystka, działaczka związku zawodowego Inicjatywa Pracownicza, zawodowo związana z partią Razem, pracuje też z dziećmi z rodzin defaworyzowanych na Pradze Północ w Warszawie. Feministka, antyfaszystka, uczestniczka blokad eksmisji.
Zuzanna Karcz – uczennica IV LO im. Stanisława Staszica w Sosnowcu. Po godzinach lekcyjnych aktywistka na rzecz praw człowieka – praw kobiet i osób LGBTQ+. Inicjatorka kolektywu aktywistycznego dla młodych – Nowej Fali Aktywizmu. Jej marzeniem jest przebudowanie systemu edukacji z uwzględnieniem modułów klimatycznych, antydyskryminacyjnych i obywatelskich.
Janka Świerżewska – aktywistka społeczna (antyfaszyzm, feminizm, pomoc dla osób w kryzysie bezdomności, Samba Warszawski Rumor), klimatyczna i ekologiczna. Inspiruje osoby do działania, starając się łączyć różne walki i wiedząc, że jako ostatnie pokolenie chce żyć wspólnie na żywej planecie, z elementarnym bezpieczeństwem i równością. Studiuje etnologię i antropologię kulturową.
KOORDYNACJA PROGRAMOWA:
Karolina Kapralska – absolwentka socjologii i wiedzy o teatrze Uniwersytetu Jagiellońskiego. Pracuje jako sekretarz literacki w Teatrze Powszechnym w Warszawie, wcześniej związana z Międzynarodowym Festiwalem Teatralnym Boska Komedia i krakowskim Stowarzyszeniem Międzynarodowe Sezony Teatralne i Baletowe. Kuratorka projektów kulturalno-społecznych i współproducentka dwóch edycji Forum Przyszłości Kultury. Działaczka Ogólnopolskiego Związku Zawodowego Inicjatywa Pracownicza, antyfaszystka, wspiera różne inicjatywy aktywistyczne.
Edwin Bendyk – dziennikarz, publicysta i pisarz, pracuje w tygodniku „POLITYKA”, gdzie kieruje działem nauki. Autor książek: Zatruta studnia. Rzecz o władzy i wolności (2002), Antymatrix. Człowiek w labiryncie sieci (2004), Miłość, wojna, rewolucja. Szkice na czas kryzysu (2009) oraz Bunt Sieci (2012). W 2014 r. wspólnie z Jackiem Santorskim i Witoldem Orłowskim opublikował książkę Jak żyć w świecie, który oszalał. Na Wydziale Socjologii Uniwersytetu Warszawskiego prowadzi wykład o kulturze cyfrowej w ramach kierunku „język i społeczeństwo”. Wykładowca Collegium Civitas, gdzie kieruje Ośrodkiem badań nad Przyszłością. W Centrum Nauk Społecznych PAN (Graduate School for Social Research) prowadzi seminarium o nowych mediach. Zastępca redaktora naczelnego magazynu naukowego „Kultura i rozwój”. Należy do Polskiego PEN Clubu. Jest członkiem European Council on Foreign Research.
Paweł Łysak – ukończył Wydział Filozofii i Socjologii UW oraz Wydział Reżyserii Dramatu warszawskiej PWST. Wyreżyserował ponad 30 spektakli na scenach teatrów Warszawy, Poznania, Bydgoszczy, Lublina, Łodzi i Torunia oraz siedemdziesiąt słuchowisk radiowych. Laureat prestiżowych nagród i wyróżnień, m.in. Złotego Krzyża „za zasługi dla kultury polskiej” (2015), dorocznej Nagrody Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w kategorii „Teatr” (2012), Paszportu „Polityki” (2008), nagrody za reżyserię na XVI Ogólnopolskim Konkursie na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej (2010), Grand Prix Festiwalu Teatru Polskiego Radia i Teatru Telewizji Polskiej „Dwa Teatry – Sopot” (2011). W latach 2000-2003 wspólnie z Pawłem Wodzińskim kierował Teatrem Polskim w Poznaniu. Od roku 2006 do 2014 był dyrektorem Teatru Polskiego w Bydgoszczy. Od września 2014 dyrektor Teatru Powszechnego w Warszawie. Od 2012 do 2016 Przewodniczący Rady ds. Instytucji Artystycznych przy Ministrze Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Od 2014 wiceprezes Stowarzyszenia Dyrektorów Teatrów, a od 2017 zastępcą przewodniczącego Gildii Polskich Reżyserek i Reżyserów Teatralnych.
Paweł Sztarbowski – doktor nauk humanistycznych. Ukończył filozofię na UW, studiował wiedzę o teatrze w Akademii Teatralnej w Warszawie. W latach 2006-2011 pracował w Instytucie Teatralnym na stanowisku kierownika działu promocji teatru, a w latach 2011-2014 w Teatrze Polskim w Bydgoszczy na stanowisku zastępcy dyrektora ds. programowych i dyrektora programowego Festiwalu Prapremier. Od 2014 r. pracuje w Teatrze Powszechnym w Warszawie jako zastępca dyrektora ds. programowych. Był recenzentem teatralnym. Wykłada w Akademii Teatralnej w Warszawie i w Wyższej Szkole Informatyki i Zarządzania przy PAN. Jako dramaturg współpracował m.in. z Michałem Zadarą, Pawłem Łysakiem, Wojciechem Farugą, Marcinem Liberem i Nilsem Torpusem. Jego słuchowisko Somosierra nagrodzone zostało Grand Prix Festiwalu Telewizji Polskiej i Polskiego Radia „Dwa Teatry” (2011). Laureat teatralnej nagrody Prezydenta Miasta Bydgoszczy za rok 2013 oraz teatralnej nagrody Marszałka Województwa Kujawsko-Pomorskiego za rok 2014.
