Kultura. Migracje. Strategie instytucjonalne – cykl prezentacji, otwarty mikrofon 

sobota, 15 października, godz. 17.30 – 19.00 
Scena Mała Teatru Powszechnego w Warszawie

partner wydarzenia i Mind Mapping: Warszawskie Obserwatorium Kultury 

➤ prowadzenie: Agata Adamiecka, Paweł Łysak

➤ uczestniczki i uczestnicy: 
– Pietro Floridia – włoski twórca spektakli z imigrantami, uchodźcami
– Alicja Borkowska – założycielka i współtwórczyni Fundacji Strefa WolnoSłowa, reżyserka, animatorka kultury
– Taras Gembik – ukraiński performer, pracownik kultury, współtwórca SDK „Słonecznik” i kolektywu BLYZKIS 
– Maria Beburia – zajmuje się tematem dostępności instytucji kultury dla osób migranckich 
– Svita Oleshko – reżyserka, scenarzystka, dyrektorka teatru Arabesky w Charkowie 
– Olia Kalakoltsava – aktorka teatralna i filmowa, nauczycielka aktorstwa
– Olga Mzhelskaya – menadżerka sztuki, kuratorka, PR-managerka i dziennikarka
– Krystyna Velychko – aktorka teatralna i filmowa, pedagożka
– Marcin Jasiński – menadżer kultury, dyrektor Staromiejskiego Domu Kultury
– Olga Wysocka – menedżerka kultury, dyrektorka Warszawskiego Obserwatorium Kultury

Dwa lata temu Warszawa przyjęła nową politykę kulturalną. Dokument nosił nazwę „Warszawa wielu kultur” i jako podstawową wartość wskazywał różnorodność, która tworzy dynamiczną konstelację z pozostałymi czterema wartościami: otwartością, odpowiedzialnością, wolnością i zakorzenieniem. 

Dziś żyjemy już w innej epoce – ostatnie dwa lata głęboko zmieniły świat, wywierając także przemożny wpływ na funkcjonowanie warszawskiej kultury, ale wskazane w dokumencie wartości nadal pozostają aktualne. Dziś być może bardziej niż kiedykolwiek kultura powinna służyć budowaniu różnorodności, włączając w życie warszawskiej społeczności tych, którzy przybyli do nas w poszukiwaniu bezpieczeństwa, uciekając przed przemocą wojenną i kryzysami ogarniającymi ich świat.

Polityka kulturalna Warszawy wymaga zatem nie tyle korekty, ile aktualizacji jeszcze głębiej uwzględniającej potrzeby osób uchodźczych i migranckich oraz nowe parametry warszawskiej społeczności. Wiele już się dzieje w instytucjach i organizacjach pozarządowych. Ludzie kultury intensywnie włączyli się w oddolną sieć wsparcia dla osób uchodźczych. Czas zebrać te działania, aby wspólnie spróbować odpowiedzieć na szereg pytań. 

Co warto rozwijać? Jak się wspierać, koordynować, wzmacniać działania, by tworzyć efekt synergii? Jak instytucje powinny budować swoje programy? Jakich potrzebujemy partnerstw i sojuszy? Jak miasto Warszawa może stymulować kulturę do tworzenia żywego i otwartego laboratorium społeczeństwa przyszłości?